پيشگيري |
اقدام خاصي براي پيشگيري از ترس مرضي وجود ندارد. روشهايي براي پيشگيري يا كنترل واكنشها وجود دارد. |
عواقب مورد انتظار |
ترس ساده ـ در برخي موارد با بالارفتن سن خود به خود متوقف ميشود؛ برخي موارد نيز چنانچه از محرك ترس (مثلاً مار افعي) اجتناب شود اختلال قابل توجهي در زندگي پديد نميآيد؛ برخي موارد با قرار گرفتن فرد مبتلا در موقعيتهاي ترسآور (نظير سفرهوايي) كاهش مييابند؛ ساير موارد نيز با درمان قابل علاجاند. اجتماعي هراسي ـ ممكن است با درمان برطرف شود؛ داروها در اين مورد معمولاً سودمندند. جمع هراسي ـ افراد مبتلا بدون درمان روزبهروز بيشتر خانهنشين ميشوند؛ اغلب با اختلال هراس همراه است. |
عوارض احتمالي |
در اثر اجتناب از محركهاي ترس مرضي زندگي روزمره دچار محدوديت ميشود. به خصوص جمع هراسي فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري فرد را دچار محدوديت كرده و شديداً ناتوانكننده است. |
درمان |
|
اصول كلي |
- اقدامات تشخيصي شامل مشاهده علايم توسط خود بيمار است. - بررسي سابقه طبي و اجتماعي و معاينه فيزيكي توسط يك پزشك ضروري است. اگر شما احساس كرديد كه ترس شما تداوم دارد: -افكار خود را از منفي بودن (مثلاً «سگ گاز خواهد گرفت») به سمت افكار مثبت و واقعگرايانه (مثلاً «سگ با بند بسته شده است») منحرف سازيد. - به يك اقدام كنترلكننده بپردازيد ـ مثلاً شمارش معكوس از 1000، كتاب خواندن، بلند حرف زدن، تنفس عميق و شمردن آنها -افكار خود را به سمت افكار خوشايند منحرف سازيد. از روشهاي آسودهسازي استفاده كنيد. |
داروها |
داروها گاهي در درمان ترس مرضي مؤثرند. |
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري |
محدوديتي وجود ندارد. |
رژيم غذايي |
رژيم خاصي نياز نيست. از مصرف كافئين خودداري كنيد. |
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟ |
اگر شما يا يكي از اعضاي خانوادهتان داراي علايم ترس مرضي باشيد كه با مراقبتهاي خود كنترل نشده است. بازگشت علايم ترس مرضي پس از درمان |